宋代:郏侨
访fǎng翠cuì微wēi邈miǎo上shàng人rén--郏jiá侨qiáo
行xíng客kè倦juàn奔bēn驰chí,,寻xún师shī到dào翠cuì微wēi。。
相xiāng看kàn无wú俗sú语yǔ,,一yī笑xiào任rèn天tiān机jī。。
曲qū沼zhǎo淡dàn寒hán玉yù,,横héng山shān锁suǒ落luò晖huī。。
情qíng根gēn枯kū未wèi得dé,,爱ài此cǐ几jǐ忘wàng归guī。。
上一首:郏侨《访淩峰贤上人》
下一首:郏侨《为简公约赋素琴堂》
唐代·郏侨的简介
宋苏【sū】州【zhōu】昆【kūn】山人,字子【zǐ】高【gāo】,晚号凝和子。郏【jiá】亶子。负才挺特,为王安石【shí】所器许。后为【wéi】将仕郎。继其父辑水利【lì】书,有所发明。为【wéi】乡里推重,谓之“郏长官”。有【yǒu】《幼成警悟集》。