《题婉紃从母师绿槐书屋诗稿》拼音版

清代王采蘋

wǎnxúncóngshī绿huáishūshī稿gǎo--wángcǎipíng

qīngcáibānjiāxuéshàozhōnglángjuǎnyánshīzhènxiéshēnghuáng

qīnhāoémèngchítángchéng怀huáijiànmíngyuèqīngjiéhánbīngshuāng

rénshìkǎibiànqiānshíduōgǎnshāngxīndiàoyōujīnshāng

dòngtíngqiūshuǐshēnfēixiāoxiānglíngfēiyáotiānjiēcāngliáng

qiánlúnyuèshényuānfèngyōuhuángkōngshānqiāorénqiūlánxiāng

máomáiqióngsuǒzàicānglànglíngzhūyǎnyíngchénàisuífēngyáng

shǎoxiǎoshìxuānwénshāmànshòupiānzhāngsuǒkuìxìngyōngxuézhōngmángmáng

shíniánkùnqiángmiànshīwèigǎnwàngmiǎn怀huáilièguófēngèrnányángyáng

wèiwèifēngjiàoshǐqiānzàiliúfēnfānghòushìlíngxiàjiāngzhǎng

huáshīmíngxìngbiànjiēchángdāngshēngbáohǎixiūfēngzhāng

láiguóyǒuzháliángyǎngzhǐwànggāoshānyǐngxīnpánghuáng

王采蘋简介

唐代·王采蘋的简介

江苏【sū】太仓人,字涧香。程【chéng】培元妻。能诗,工隶书,善翎毛花【huā】卉。年七十余,河【hé】督许【xǔ】振祎【yī】聘为女师【shī】。有《忆选楼诗稿》。

...〔 ► 王采蘋的诗(9篇)